ใกล้ๆกับอำเภออุจิ จังหวัดเกียวโต ห่างไปสัก 2-3 กิโลเมตร คืออำเภอเคียวตะนะเบะ เป็นแหล่งปลูกเกียวขุโระชั้นดี ที่นี่จะเด็ดยอดต้นชาด้วยมือเท่านั้น จากนั้นจึงนำไปทำเป็นชาแห้งโดยใช้เครื่องจักร ที่มีมนุษย์ควบคุมอยู่ทุกขั้นตอน
โดยทั่วไปแล้วในเมืองไทย เราจะเห็นแต่ชาพันธุ์เบอร์ 12 (จินเชวียน) หรือ 17 (หร่วนจือ) ใช่มั้ยครับ วันนี้เลยเอาต้นชาอีกสายพันธุ์หนึ่งมาให้ดูกัน
ในเรื่องของสายพันธุ์ของต้นชา จริงๆแล้วภาคเหนือตอนบนของประเทศไทยมีต้นชาอยู่มากมาย ต้นชาแบบแรกคือต้นชาสายพันธุ์พื้นเมือง
บนดอยแม่สลอง ช่วงแรกจะปลูกพันธุ์ชิงชิน จากนั้นก็นำจินเชวียนเข้ามา แล้วก็หร่วนจือ จากนั้นก็ซื่อจี้ชุน แต่ปัจจุบันพันธุ์ชิงชินไม่มีการผลิตแล้ว เนื่องจากผลผลิตน้อย
