ใกล้ๆกับอำเภออุจิ จังหวัดเกียวโต ห่างไปสัก 2-3 กิโลเมตร คืออำเภอเคียวตะนะเบะ เป็นแหล่งปลูกเกียวขุโระชั้นดี ที่นี่จะเด็ดยอดต้นชาด้วยมือเท่านั้น จากนั้นจึงนำไปทำเป็นชาแห้งโดยใช้เครื่องจักร ที่มีมนุษย์ควบคุมอยู่ทุกขั้นตอน เกียวขุโระจากเกียวโตคุณภาพดีๆ จึงจะมีลักษณะเป็นเส้นตรงเรียวยาวครับ ถึงจะไม่ได้เป็นเส้นแหลมเรียวยาวเหมือนกับชานวดมือ (เทะโมะมิฉะ) แต่ก็สวยงามพอที่จะมองเห็นว่าชาที่นี่จะแตกต่างจากที่อื่นๆ
.
ผู้ผลิตชา โดยเฉพาะโรงงานเล็กๆในเกียวโต จะมีความถ่อมตัวอย่างหนึ่ง คือ แต่ละคนจะบอกว่าตนเองนั้นทำชาไม่เก่ง (ทั้งๆที่หลายรายทำชาประกวดชนะได้รางวัลทุกปี) เพราะที่เกียวโต แทบทุกไร่จะเก็บยอดชาเพียง 1 ครั้งต่อปีเท่านั้นครับ (มีอยู่ 10% ที่เก็บชาฤดูร้อน และ 0% ที่เก็บชาฤดูใบไม้ร่วง)
.
บางคนทำชามา 30 ปี แต่ก็บอกว่าไม่เก่ง เพราะทำชามาแค่ 30 ครั้งเท่านั้น
.
ญี่ปุ่น เป็นประเทศที่ใช้วิทยาศาสตร์ในการยกระดับชาครับ งานวิจัยเขามีเยอะมากกก พวกงานวิจัยที่ทำในช่วงยุค 1950s ก็มีการสแกนเก็บไว้ในฐานข้อมูล ช่วงนี้มีเวลาว่าง ก็เลยอ่านแล้วสรุปไว้ จะได้เอามาปรับใช้กับตนเองในอนาคตครับ
.
KYOBASHI รู้เฟื่องเรื่องชา
