เก๊กฮวยเป็นพืชชนิดหนึ่งในตระกูลดอกเบญจมาศ ดอกเบญจมาศมีหลายชนิด หนึ่งในนั้นคือเก็กฮวย มีถิ่นกำเนิดอยู่ที่จีนและญี่ปุ่น โดยที่เมืองจีน ดอกเก๊กฮวยถูกจดจำในฐานะชาดอกไม้ เพราะมีการดื่มเก๊กฮวยเป็นชามานานกว่า 2,000 ปีแล้ว ส่วนในญี่ปุ่น

จวบจนเข้าสู่ยุคมุโระมะจิ ศตวรรษที่สิบห้า พระญี่ปุ่นนามมุราตะ จุโค เห็นว่าการนำชาเป็นเครื่องมือแสดงถึงความหรูหรา ฟุ้งเฟ้อแบบชนชั้นสูงนั้นเป็นเรื่องไม่สมควร จึงนำพิธีกรรมการชงชามาสร้างแบบแผนใหม่ จุดนี้เองที่การชงชาถูกพัฒนามาเป็นพิธีชงชา

“ชาเริ่มสถานะจากการเป็นยาไปสู่การเป็นเครื่องดื่ม ที่เมืองจีน ในศตวรรษที่แปด ชาเข้าสู่อาณาจักรแห่งบทกวีจากการเป็นหนึ่งในมหรสพอันนอบน้อม ศตวรรษที่สิบห้าเป็นประจักษ์พยานแก่การยกสถานะของชาโดยญี่ปุ่นขึ้นสู่ลัทธิแห่งสุนทรียนิยม

สันนิษฐานกันว่าชาถูกนําเข้ามายังประเทศญี่ปุ่นตั้งแต่ต้นศตวรรษที่เก้า ในสมัยแรกเริ่มของยุคเฮอัน ผ่านทางพระญี่ปุ่นผู้เดินทางไปร่ําเรียนพระพุทธศาสนาที่ประเทศจีน

“…โดยความหมายทั่วไปแล้ว ปรัชญาแห่งชานั้นไม่ได้เป็นเพียงสุนทรีนิยม กล่าวคือ เป็นสิ่งที่อธิบายมุมมองของพวกเราต่อมนุษย์และธรรมชาติ ซึ่งประสานกันได้ดีกับจริยธรรมและศาสนา ดังที่ซะโดได้สอนถึงความสะอาดอย่างเคร่งครัดอันเป็นส่วนหนึ่งของศาสตร์